Soms is de grens tussen held en schlemiel klein. Dat bleek maar weer des te meer uit de wedstrijd Ritola 3 – Parabool 6. De wedstrijd van het 6de werd gevolgd door Ritola 2 – Parabool 2 en de dag werd afgesloten met Ritola 1 – Parabool 1, kortom P6 bevond zich in een positie om te shinen en de toon voor de rest van de middag te kunnen zetten. De voltallige selectie was dan ook aanwezig om geïnspireerd te worden door de illustere spelers van het zesde team.
Toch was er een man die de gehele wedstrijd van het 6de belichaamde, Daniël Oostenbrink. De woorden van coach van Parabool 1, Mathijs de Kleuver, na afloop waren tekenend: ‘Je wint de wedstrijd op Daniël, maar als je verloren had was dat ook door Daniël.’
Als historicus zag ik hier wel wat moois in. Als de geschiedenis ons iets leert is het wel dat kleine gebeurtenissen (en mensen) soms grote effecten kunnen hebben. Mannen die op de rand van de afgrond soms met het grootste geluk het tij kunnen keren en als overwinnaar uit de strijd te komen. Ik denk aan Caesar, ik denk aan Napoleon en ik denk aan Daniël Oostenbrink. Maar geluk dwing je af en hoe miniem een verschil ook kan zijn het kan genoeg zijn. Zo was 5 voor en 4 tegen een verschil wat afdoende was voor Daniël en zijn strijdmakkers van het 6de.
Even wat context voor degene die niet aanwezig konden zijn bij deze bloedstollende gebeurtenissen. Parabool 6 bevond zich in een verhitte strijd, die naast de kokende hitte er eigenlijk heel sportief aan toe ging. Met rust had men afstand genomen 6-9 en er leek geen wolkje aan de lucht. Maar of het de hitte was of de jeugdige onbezonnenheid die onze helden beving er was sprake van een dip en Ritola maakte hier ten volle gebruik van door aan te sluiten en gelijk te komen. Op dit moment stond Daniël op en liet hij ons vallen tegelijkertijd. Een vreemde gebeurtenis die vormgegeven werd door aansluitend twee ballen door te laten en direct te scoren. De score van 11-12 werd bereikt en Daniël bevond zich in de aanval, in de laatste minuut met de bal in het vak.
‘Professioneel afmaken’, ‘volwassen uitspelen’ en ‘houd die bal nou vast kl**tzak!’
Allemaal terechte sporttermen die van toepassing waren maar compleet voorbijgingen aan onze held.
Ondanks verwoede pogingen van beschermengel Tjerk Douma om de bal in bezit te houden leverde Daniël de bal in door vanaf drie meter te missen met de uitspraak ‘we moeten wel fairplay doen’. De heren van Ritola die op dat moment de enige personen waren die onder de korf stonden waren het er wel mee eens. De bal vloog ondertussen het andere vak in waar lichte chaos aan beide zijden was ontstaan. Het duurde een fractie maar voor er vanaf 12 meter aangelegd kon worden werd afgefloten. Dat de bal er daar na nog invloog verhoogde de dramatiek van het moment maar bracht geen verandering aan de uitslag.
Op handen gedragen in plaats van lopend naar huis.
Maarten van Roekel