In zekere zin zitten we opgesloten in regels. Dat is geen punt, aangezien dit doorgaans leidt tot een geordende samenleving. Echter, naast regels die onze vrijheid beperken, bestaan er ook regels die ons bevrijden. Zelfgemaakte regels waaraan mensen zich houden. The Bro Code van Barney Stinson is een voorbeeld hiervan; een set aan regels die mannen met een rein hart vanuit het diepst van hun ziel willen volgen.
Natuurlijk zijn er meer mensen die de wereld verrijken met hun levensvisie. Zo ook Bas. Tijdens het veldseizoen heeft hij ons, de Parabool 5, kennis laten maken met zijn evangelie. Nu we een zaalseizoen zonder onze oude aanvoerder hebben moeten spelen, is de vraag of we naar zijn regels hebben geleefd en of zijn (geestelijke) DNA hiermee nog steeds is terug te vinden in ons team. Tijd om al zijn regels bij langs te gaan. Lees je mee?
Regel 1: Zie er goed uit.
Gezien de dweilploegen die altijd een extra ronde maken bij de teamfoto van Parabool 5 zit dit wel snor. Buiten dat werkt zo’n mooi Hasret logo op het shirt ook niet tegen. Deze kunnen we afvinken.
Regel 2: Maak je niet te druk.
De eerste keer dat we Bas op stress betrappen, moet nog komen. Hoe gaan we bij Parabool 5 met stress om? Op naar de laatste wedstrijd van het zaalseizoen tegen de Granaet 3. Er moest minimaal een punt worden gehaald tegen deze stugge Friese ploeg om te handhaven. De wedstrijd was voortdurend spannend, maar de Granaet leek hem te gaan winnen. 15-16, nog 10 seconden op de klok. Gingen we aan de spanning ten onder? Boem, 16-16. Scheids beëindigd de wedstrijd, gelijkspel. Stress? O He-ell No! Ook deze kunnen we afvinken.
Regel 3: Ligt (of zit) de bank te lekker, ga er dan niet van af.
Er is bij iedereen altijd een onbegrensd vertrouwen in de acht basisspelers. Op de bank zitten bij de Parabool 5 is als kijken naar Barca-Real (mits de El Classico-spelers in topvorm zijn). De gedachte om te gaan warmlopen is bijna lachwekkend. Deze ook maar afvinken.
Regel 4: Minimale inzet, maximale resultaat.
Uiteindelijk moesten we na het gelijke spel tegen de Granaet naar andere poules kijken om te zien of we waren gehandhaafd. Het bleek dat Huizen 2 en wij hetzelfde aantal punten hadden behaald en het verschil tussen goals voor en goals tegen gelijk was. Eén van de twee teams moest degraderen. Dat werd Huizen, aangezien ze minder dan wij hadden gescoord. Hadden we deze competitie dus één doelpunt minder gemaakt of één meer doorgelaten, waren we er uit geknikkerd. Ja, ook deze regel lappen we niet aan ons laars.
Regel 5: Ga niet op geluk af, laat het op jou afkomen.
Bij Bas slaat dit natuurlijk op de vrouwtjes, maar ook wij hebben ons hier keurig aan gehouden. Zonder geluk waren we niet zo ver gekomen. Geluk in de vorm van punten die Huizen 2 in mindering had gekregen. Ik wil hierbij dan ook graag nog even de beleidsmakers van de KNKV bedanken. Zonder jullie strenge regels waren we nooit boven een team geëindigd dat meer punten had gehaald.
Regel 6: Als het moet, sta er dan.
Ja ja, we kennen onze oude aanvoerder natuurlijk als iemand die wel eens te laat kwam, maar we kennen hem vooral als iemand die er stond als het nodig was. Met Parabool 5 hebben we nog al eens een wedstrijd nipt of (voor ons gevoel) onterecht verloren. Opgeven is dan een makkelijke uitweg om het bittere gevoel van teleurstelling te verdringen. Dit deden we alleen nooit, het hele zaalseizoen bleef er worden doorgestreden, ook als hoop leek te zijn vervlogen. Als het moest, dan stonden we er voor elkaar en dat hou je alleen vol als er veel liefde in je huist. En veel liefde is er in dit team.
Zoveel, ik word er zelfs een beetje emotioneel van… Ja, die mooie levensvisie die we hebben geleerd hebben we niet bezoedeld. Het was een goed zaalseizoen. We hebben gepresteerd en we hebben gelachen.
Dan rest me nu alleen nog te zeggen; op naar het veld! Op naar het kampioenschap!